เราจะทำยังไงกับผู้ชายคนนี้ดี จะปล่อย หรือจะอยู่ต่อ

สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนมาสองปีกว่าๆแล้ว แฟนเราเป็นคนที่ไม่ค่อยอะไรเฉยๆ เป็นคนที่ซื่อๆ ติดเกม ไม่เที่ยว ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า ถือว่าดีในระดับหนึ่ง เค้าไม่ค่อยแคร์ใครเค้าหรอก  ใจร้อน ถ้าได้โวยวาย ก้อด่าดูถูกยับเลย ส่วนเราก็เป็นคนอารมร้อนพอกัน ขี้หงุดหงิดขี้น้อยใจ ขี้โวยวายอีกต่างหาก  แต่จุดที่มันทำให้ความรักของเราไม่ลงลอยกันซักทีก็คือความคิดค่ะ เราคิดไม่ตรงกันเลย ชอบไม่เหมือนกัน ดูเหมือนเราจะขัดกันไปทุกที ไม่ว่าจะทำอะไร มันเหมือนมีอะไรมาทำให้เราสองคนฟาดฟันกันตลอด ก่อนอื่นเลย เราขออภัย ทุกๆคนด้วยน่ะ ที่อาจจะพิมตกหล่นไปบ้าง ต่อเลย  ตั้งแต่คบกันมา แฟนเราไม่เคยทำอะไรให้เราเลย ไม่ว่าจะครบรอบ วันเกิด วันไหนๆ สองปีกว่าแล้วน่ะ ที่คอยทะเลาะกันตลอดเวลาที่ถึงวันสำคัญ จริงๆ มันอาจจะดูงี่เง่าน่ะ ที่คอย ดอกไม้ซักดอกจากแฟน วันวาเลนไทน์ หรือรออะไรที่เค้าอาจทำเซอไพร้ให้ในวันเกิดหรือวันสำคัญอะไร แต่แล้วก็ไม่ได้ ใครไม่หน้างอคอหักบ้างล่ะ บางครั้งก็ด่าตัวเอง ว่าอย่าไปขออะไรเค้ามากมาย แต่ทำไม่ได้ ผู้ชายมองดูว่ามันงี่เง่า แต่อย่าลืมไปน่ะว่าผู้ชายกับผู้หญิงเราเกิดมาคนละโลก 555 เราคิดไม่เหมือนกันหรอก เพราะฉนั้นเราถึงเกิดมาคู่กัน เพื่อมาศึกษากันใช่มั้ย แต่อันที่จริงแล้วเราเนี่ย แทบไม่รุ้สึกเลย ว่าเค้าคบเราแล้วเค้าศึกษาอะไรเราบ้างมั้ย เวลาที่คบกันมาเนี่ยดูเหมือนจะคบกันเรื่อยๆไม่จริงจังอะไร ไม่รุ้ใจกัน เค้าชอบอะไร เราชอบอะไร อยากได้อะไร โอ้ยยยยยยย หรือเราเกิดมาจากโลกที่ไกลกันเกินไป สื่อสารกันไม่รุ้เรื่องซักครั้ง เราต่างมีหัวใจ แต่ไม่ศึกษาหัวใจกันเลย ส่วน ดอกไม้ของขวัญวันสำคัญต่างๆ เนี่ย เราก็เป็นผู้หญิงคนนึงที่อยากได้บ้าง ไม่ได้งี่เง่าน่ะ สำหับเรา แค่เล็กน้อยก็มีความสุขไม่ขอของที่มีราคามากมาย แต่เราจะรุ้สึกดี จริงๆนิ ถ้ามีคนทำแบบนี้ให้ เราอยากรุ้สึกว่าเราสำคัญ เราอยากรุ้สึกว่าเธอยังเห็นคุณค่า แต่ไม่เคยเลยยยยยยยย เราเลิกกับแฟนมาหลายครั้งมาก แต่เราไม่เคยไปไหนได้เลยซักครั้ง เราเกลียด ความเฉยชา อารมร้อนที่เหวี่ยงวีนเราทีไร ก็ด่าดูถุกเราจนพุดไม่ออก เดินออกมาก้อไม่ได้ไม่รุ้เป็นอะไร เรารักแฟนคนนี้มาก แต่ทำไมยิ่งรักยิ่งไม่เข้าใจกัน ยิ่งรักยิ่งคิดถึงความรุ้สึก คิดถึงใจเราน้อยลงไปเรื่อย เรา อยากคุยกับแฟนทุกๆวัน  อยากได้ยินเสียงทุกคืนก่อนนอน อยากตื่นมาแล้วมีเค้าคอยบอกอรุณสวัส แต่ทุกๆวันนี้ โทรศัพกลายเป็น นาฬิกาปลุก เราไม่รุ้เค้าหมดใจเรารึยังหรือเค้าไม่เคยรักไม่เคยแคร์เราเลย เราทะเลาะกันทุกวัน แทบทุกชั่วโมง ไม่ว่าจะทำอะไร มันต้องคอยมีเรื่องมาทำให้เราคอยฟาดฟันกันตลอด ตอนนี้ เราห่างกับแฟนได้สองวันแล้ว ซึ่งเวลานี้ เราก็มาคิดทบทวนดู ว่าเราควรจะกลับไปหรือจะปล่อยดี เรื่องมันมีอยู่ว่า แฟนเก่าเรากลับมาคุย กับเราซึ่งแฟนเก่าคนนั้นก็เพิ่งเลิกกับแฟน เราก็คุยในฐานะเพื่อน ให้คำปรึกษา เราบอกแฟนเราทุกครั้งที่เรากับเค้าคุยกัน ไม่เคยแอบคุย แคปให้ดูด้วยซ้ำ เราบริสุทใจมาก   แต่แฟนเราเค้าไม่ใว้ใจเราเลย เราไม่รุ้เราจะทำยังไง เราเลิกคุยกับแฟนเก่าไปแล้ว เค้าคงไม่อยากให้เรากับแฟนทะเลาะกัน  แต่แฟนเราเค้าโมโหมาก ด่าเราเสียๆหายด่าว่าเราสันดารอย่างนุ้นอย่างนี้ ทั้งๆที่เราเอง ยังไม่ได้ทำอะไร เรามั่นคงอยู่ตลอด  แต่ทำไมไม่เชื่อใจกันบ้าง หนำซ้ำ ไม่เคยขอโทดเราซักคำ  ไม่โท ไม่คุย ไม่ทักอะไรทั้งสิ้น เหมือนเราให้อภัยเค้ามาตลอดจนเคยตัว  เรารุ้สึกเหมือนเราเป็นของตายเลย เค้าไม่ใส่ใจเรา ไม่สนเราจะไปก็ไป จะอยู่ก้ออยุ่ ไม่เคยดึงเรากลับไปทั้งที่ตัวเองผิด ไม่เคยทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำ ผู้หญิงคนนึงยอมมาตลอด อภัยมาตลอด ยอมให้ดูถุก เหยียดหยามย่ำยีจิตใจร้องไห้มาจะสามปี ร้องมาตลอด ทำไม เค้าไม่เปลี่ยน ทำไมเค้าไม่เคยช่วยกันพยุงรักเราเลย เราอภัยได้น่ะ แต่ถ้าเค้าไม่สำนึก เมื่อไหร่เค้าจะแคร์เรา เราเป็นของตาย ใช่มั้ย เราคือลูกโป่งที่กำลังลอยไปในอากาศ  ซึ่งเจ้าของมัน ไม่เคยไขว่คว้า ได้แต่มองดูว่าลูกโป่งจะกลับมา ลูกโป่งใบนี้ มีค่าแค่นี้หรือไร  
เราควรทำยังไงกับผู้ชายคนนี้ดี??????????????????????????????